Bu Aşkı Yazana Kurbanım Ben

BU AŞKI YAZANA KURBANIM BEN
(YİĞİT TURAN SEVDASINA )

Sabret hele Turan’ım, fakat şu ân konuşma
Fırtına estiren beş duyuna kurbanım ben
Seçtiğin sözcüklerle cahillere yanaşma
Heybende taşıdığın gayene kurbanım ben

Her kelimeyi dizdin ,vesveseyi kopardın
Her kelimenin sukût hallerini apardın
İsteseydin pes edip asil yoldan sapardın
Sevdanın akışına uyana kurbanım ben

Men Türk’üm ,Türk’üm diyen, Turan’daki bu kanla
Turna kanadı sana süzülüyorsa ânla
Biliyorum yiğidim , Börteçine yanınla
Şanlı destanlardaki payene kurbanım ben

Hazar gölünü çeken gönüldedir bu kürek
Asya’dan Anadolu dolar taşırır yürek
Artık Türk boylarında bir toy toylamak gerek
Otağına, taşına, kayana kurbanım ben

Dur daha bekle biraz, seni sürgün eyledim
Ozanların sazına kopuzlara heyledim
Ata Dede Korkut’la atlarımı beyledim
Bilge şâd seslerini duyana kurbanım ben

Vuslatı beklediğin bu bedene bu cana
Ötüken’de karışan Asya bulaşan kana
Sütü süzdür, içelim kımızı yana yana
Bozkırları bakraça koyana kurbanım ben

Ne arkeolog ne de ressam bulamaz seni
Kazılara sokmadım sakladım nefesini
Ne Altaylar ve, ne de Tuna salamaz seni
Yunus’un “aşk” hâline doyana kurbanım ben

Tanıyorum yiğidim, Yusuf kuyularından
Ânka olup yandığın Kâf’ın kayalarından
Hâk yolunda kaynayan, Türk’çe mayalarından
Kutlu sevdalarını sayana kurbanım ben

Kurbanım ben, denizi kuvvetle kaynatana
Aşk kazanına düşen yüreği oynatana
Sabır erisin deyip çileleri katana 
…Kurbanım, ezan sesi duyana kurbanım ben 
….Bu yiğit aşkı gön’le giyene kurbanım ben

Nihâl MİRDOĞAN