Abbâsî hareketinde yer alan Türkler, ihtilal sonrası Abbâsîler Dönemi’nde devlet hizmetinde çeşitli görevler almışlardır. Abbâsî Devleti’nin kuruluşundan hemen sonra ilk Abbâsî halîfesi Saffâh zamanında 133/751 yılındaki Talas Savaşı’nda Türklerin Müslümanlarla Çin’e karşı birlikte hareket etmesi, Türklerle Müslümanların münasebetleri bakımından bir dönüm noktası olmuş, iki taraf arasında devam eden karşılıklı mücadeleler, bu tarihten itibaren yerini sulh ve dostça münasebetlere bırakmış ve İslâmiyet Türkler tarafından benimsenmeye başlanmıştır.
Abbâsîler döneminde Halîfe Mansur (136-158/754-775) Devri Türklerin İslâm dünyasına esaslı bir şekilde nüfuz etmelerinin başlangıcı olarak kabul edilir. Türkleri büyük devlet hizmetlerinde kullanan ilk Halîfe, Mansur’dur. Halîfe Mehdî (158-169/775-785) Dönemi’nde ordudaki Türklerin Hâricîlerin isyanının bastırılmasında büyük rolleri olduğu yine Hârûn Reşîd’in (170-193/776-833) saray muhafızlarını Türklerden meydana getirmesi de Abbâsîlerin ilk devirlerinde halîfelerin Türklere karşı duydukları itimadı göstermektedir.
Sakarya Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi / Türkiye